-
1 kuru yemiş
сухофру́кты -
2 kuru
1) в разн. знач. сухо́йkuru çeşme — вы́сохший исто́чник
kuru rüzgâr — сухове́й
kuru soğuk — сухо́й моро́з
2) сушёный; вы́сохшийkuru incir — сушёный инжи́р
kuru meyva или kuru yemiş — сухофру́кты
kuru üzüm — сушёный виногра́д, изю́м
kuru yaprak — сухо́й лист
3) сухоща́вый, худо́й, то́щийkuru kemik — то́щий, худо́й, ко́жа да ко́сти
kara kuru bir adam — то́щий челове́к
4) в разн. знач. го́лый, пусто́йkuru ekmek — пусто́й хлеб
kuru oda — пуста́я ко́мната
kuru tahtada kalmak — лиши́ться всего́, оста́ться ни с чем (букв. оста́ ться на го́ лых доска́х)
kuru toprak üzerinde, kuru yerde — на го́лой земле́
5) перен. необосно́ванный; пусто́йkuru gürültü — напра́сный шум
kuru hulyalar — пусты́е мечты́
kuru iftira — напра́слина, я́вная клевета́
kuru kalabalık etmek — окола́чиваться без де́ла
kuru kuruya — напра́сно, по́пусту
kuru laf — а) пуста́я болтовня́, пусты́е слова́; б) нереа́льные (пусты́е) обеща́ния
kuru sıkı — а) холосто́й вы́стрел; б) притво́рный гнев
kuru sıkı atmak — сде́лать холосто́й вы́стрел, стреля́ть вхолосту́ю
kuru sıkı tehdit — пуста́я угро́за
kuru vaitler — пусты́е обеща́ния
◊
kuru başına — оди́н; оди́н как перст◊
kuru başına kalmak — оста́ться совсе́м одному́◊
kuru gösteriş — показу́ха◊
kuruda kalmak — сиде́ть на мели́ (о судне)◊
kuru ağaç gölgesinde sığınılmaz — посл. под го́лым де́ревом не укры́ться -
3 yemiş
1) фру́ктыyemiş tabağı — блю́до для фру́ктов
kuru yemiş — сушёные фру́кты, сухофру́кты
2) плодyemiş vermek — плодоноси́ть
-
4 yemiş
я́года (ж)* * *1) фру́ктыkuru yemiş — сухофру́кты
2) диал. инжи́р3) плодyemiş vermek — плодоноси́ть
-
5 yemek
блю́до (с) пи́ща (ж) пожира́ть съеда́ть я́ство (с)* * *I озвонч. -ği1) еда́, пи́ща, ку́шанье; блю́доyemek artıkları — объе́дки
yemek çıkarmak — подава́ть ку́шанье
yemek seçmek — быть разбо́рчивым / привере́дливым в пи́ще
akşam yemeği — у́жин
alafranga yemeği — европе́йское блю́до / ку́шанье
alaturka yemeği — туре́цкое блю́до / ку́шанье
kuru yemek — сухо́й паёк
öğle yemeği — обе́д
sabah yemeği — за́втрак
sıcak yemek — горя́чая пи́ща
2) обе́дyemeğe davet etmek — приглаша́ть к обе́ду
yemek vermek — дать обе́д
arkadaşımın yemeğinde birçok tanıdığa rastladım — я встре́тил мно́го знако́мых на обе́де у моего́ дру́га
II -ikır yemeği — обе́д за́ городом
1) есть, ку́шатьyemek yemek — пое́сть, пообе́дать
yiyip içmek — пита́ться
2) изъеда́ть; разъеда́тьgüve yün giysiyi yemiş — моль изъе́ла шерстяну́ю оде́жду
3) искуса́тьsivrisinekler çocuğun kollarını yemiş — комары́ искуса́ли ребёнку ру́ки
4) куса́ть, грызть тж. перен.dudağını yemek — куса́ть гу́бы
kendi kendini yemek — самого́ себя́ грызть / терза́ться, му́читься угрызе́ниями со́вести
tırnaklarını yemek — грызть но́гти
5) поглоща́ть, съеда́тьyapımına başlanan bu yapı günde 5 ton çimento yiyor — э́то зда́ние, к строи́тельству кото́рого приступи́ли, съеда́ет за́ день 5 тонн цеме́нта
6) расточа́ть, прома́тывать, транжи́ритьmiras yemek — промота́ть насле́дство
para yemek — растра́чивать де́ньги
parası var, ama yemez — у него́ есть де́ньги, но он их не тра́тит
varını yoğunu kumarda yemiş — он всё, что у него́ бы́ло, проигра́л в ка́рты
7) подверга́ться чему, переноси́ть чтоceza yemek — понести́ наказа́ние
dayak yemek — быть изби́тым / поколо́ченным
taş yemek — быть поби́тым / забро́санным камня́ми
tokat yemek — получи́ть пощёчину
8) разг. постоя́нно терза́ть / му́читьbu dert beni yiyor — э́то го́ре убива́ет меня́
9) не име́я прав / незако́нно взять / присво́итьharam yemek — посягну́ть на чужо́е добро́, красть
rüşvet yemek — брать взя́тки
10) разг. не возвраща́ть, присва́ивать полу́ченные в долг де́ньгиbu adam benim yüz bin liramı yedi — э́тот челове́к присво́ил себе́ / зажи́лил мои́ пять ты́сяч лир
••- yemeden içmeden
- yemeden içmeden kesilmek
- yediği naneye bak!
- yediği önünde
- yemediği ardında
- yiyip bitirmek -
6 dut
смоко́вница (ж)* * *ту́товая я́года; шелкови́ца; ту́товникdut apacı — бот. шелкови́ца, ту́товник
dut kurusu, kuru dut — сушёные ту́товые я́годы
dut şurubu — ту́товый сок
••- dut yemiş bülbüle dönmek
См. также в других словарях:
kuru yemiş — is. Fındık, fıstık, leblebi gibi yemek dışında yenilen yiyecekler … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuru — sf. 1) Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı. H. E. Adıvar 2) Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan Kuru çöl. Kuru tepeler. 3) Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuru yemişçi — is. Kuru yemiş satan kimse veya kuru yemiş satılan yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
yemiş — is. 1) Bitkilerde, döllenme sonunda çiçeği meyve yapraklarından oluşan ve tohumu taşıyan organ, meyve Ben biraz zeytin, biraz salata, biraz patates, biraz da yemişle doyarım. B. Felek 2) hlk. İncir Birleşik Sözler karayemiş koca yemiş kuru yemiş… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEYVE-İ HUŞK — Kuru yemiş … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
meyvehoş — is., esk., Far. mīve + ḫuşk 1) Kuru yemiş 2) Kuru yemiş satılan yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
içsiz — sf. 1) İçi olmayan (taneli sebze veya kuru yemiş) 2) İç lastiği olmayan 3) mec. Muhtevası olmayan, kuru, anlamsız İçsiz bir ortamı sanatçılar da yadırgıyor, bu kurulaşmadan, yüzeyleşmeden onlar da yakınıyor. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ay çekirdeği — is., bit. b. 1) Ayçiçeğinin tohumu 2) Genellikle vakit geçirmek için içi yenen kuru yemiş çeşidi … Çağatay Osmanlı Sözlük
çerez — is., Rum. 1) Asıl yemekten sayılmayan, peynir, zeytin vb. yiyecekler 2) Yemek dışında yenilen yaş veya kuru yemiş vb. şeyler Çorba, file, keklik, balık, biraz çerez, bir iki biradan sonra hesabımı sordum. A. Rasim … Çağatay Osmanlı Sözlük
draje — is., Fr. dragée 1) Üstü şekerli, renkli ve parlak bir madde ile kaplanmış hap 2) Genellikle çikolata ile kaplanmış kuru yemiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
dut kurusu — is. Dutun kurutulması ile elde edilen kuru yemiş Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dut kurusu ile yâr sevilmez … Çağatay Osmanlı Sözlük